Co zobaczyć w Paryżu
Paryż. Miasto znane na całym Świecie. Stolica Francji, mody, dobrego stylu, zakochanych, pocałunków, a także meta dorocznego wyścigu kolarskiego Tour de France. Jednak poza tym wszystkim Paryż jest pełen pięknych zabytków i znanych na całym Świecie budynków choćby takich jak wieża Eiffla. To właśnie na nich skupię się w tym poradniku i najkonkretniej jak się da opiszę co zobaczyć w Paryżu, stawiając duży nacisk na poziom dostosowania tych miejsc do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Informacje ogólne o Paryżu
Paryż to położona nad Sekwaną stolica Francji, która jest jednocześnie największą aglomeracją tego państwa. Na powierzchni ponad 100 km2 zamieszkuje ponad 2,2 mln mieszkańców. Miasto podzielone jest na 20 dzielnic, które nazwane są kolejno rzymskimi cyframi zaczynając od centrum (miejsca gdzie stoi wieża Eiffla) i dalej zgodnie ze wskazówkami zegara.
Do Paryża najszybciej dostać się samolotem. Lot z Warszawy trwa około 2 godzin i w zależności od tego, którą linię lotniczą wybierzecie wylądujecie na lotnisku Paryż-Orly lub Charles de Gaulle. Aby dostać się z lotniska do centrum miasta, można wykorzystać dwie opcje. Możecie wybrać autobus komunikacji miejskiej (są dostosowane) lub taksówkę. Oczywiście pierwsza opcja jest zdecydowanie tańsza, jej koszt to około 6-11 euro za osobę w zależności od tego, gdzie chcecie się udać. Jednak opcja taksówki, mimo że droższa (50-70 euro), jest wygodniejsza. W Paryżu istnieją taksówki dostosowane do przewozu osób na wózkach inwalidzkich, a ich operatorem jest korporacja G7, dzięki którym łatwiej jest zobaczyć w Paryżu to co najpiękniejsze.
Jeżeli chodzi o wydatki to Paryż nie należy do najtańszych, ale też nie stracicie tu całego majątku. Dla przykładu nas 7-mio dniowa wycieczka (łącznie z przelotem i hotelem) kosztowała niecałe 1000 euro na dwie osoby. Według mnie, nie jest to wygórowana kwota. Obowiązującą walutą we Francji jest euro i Polacy jako członkowie strefy Schengen nie potrzebują paszportów ani wiz, wystarczy dowód osobisty.
Jeżeli chodzi o ogólne dostosowanie Paryża to jest bardzo dobrze. Większość chodników jest wylana asfaltem dzięki czemu są równe, a zjazdy na pasy dla pieszych są odpowiednio wypłaszczone. Jeśli chodzi o wejścia do restauracji czy sklepów to także nie ma problemów. Niestety nie wszystko jest tak różowe. Jeśli planujecie zwiedzać Paryż posługując się metrem, to już możecie o tym pomyśle zapomnieć. Metro w Paryżu jest kompletnie niedostosowane. Przez 7 dni naszej wycieczki zdeptaliśmy spory kawałek miasta i nie spotkaliśmy żadnej dostosowanej stacji. Szkoda bo metro bardzo by ułatwiło zobaczyć w Paryżu odległe zakątki.
Co zobaczyć w Paryżu? Rys historyczny
Historia tego miasta zaczyna się w III wieku p.n.e. kiedy to wyspę Île de la Cité (to ta na której stoi Katedra Notre Dame) zamieszkiwali Celtowie. Ich sielanka trwała przez ponad 200 lat kiedy to Rzymianie wpadli na pomysł podboju Świata i w 52 roku p.n.e. zamieszkali na tych celtyckich terenach. To właśnie pod ich panowaniem miasto zaczęło się rozwijać i zaczęto nazywać je Paryżem. Po 500 latach założyciel dynastii Merowingów, król Franków Chlodwig I uczynił miasto swoją stolicą. W kolejnych latach Paryż dwukrotnie był najeżdżany przez Wikingów, co wymusiło postawienie fortec obronnych. Przepychanka taka trwała aż do wieku XII kiedy to podczas panowania Filipa II Paryż przeżył rozwojowy „bum”. To właśnie w tym czasie powstała Katedra Notre Dame, pierwsze zabudowania Luwru oraz jeden z pierwszych średniowiecznych uniwersytetów Uniwersytet Paryski. Zgadnijcie, czym ten rozkwit został zahamowany. Oczywiście wojną, tym razem wojną stuletnią. Po jej zakończeniu przez miasto przewijali się kolejni królowie, a Paryż rozwijał się architektonicznie, kulturowo i ekonomicznie. Za panowania Ludwika XV w Paryżu utworzono straż pożarną (1722) i pierwszy urząd pocztowy (1738). Miasto stało się wielkim ośrodkiem kulturalnym i intelektualnym. Niestety, a może i stety 14 lipca 1789 wybuchła rewolucja francuska. Kolejny Ludwik został stracony jednak niedługo po nim na tron francuski wstąpił Ludwik Filip, który to mocno przyczynił się do gwałtownego rozwoju miasta. Miasta w którym żyli i tworzyli najwięksi poeci, pisarze i artyści okresu romantyzmu. W następnych latach różne wojny i zamieszki przetaczały się przez Paryż hamując jego rozwój. Jednak na przełomie XIX-XX wieku, mimo nieciekawej sytuacji politycznej, miasto otrzymało kolejny zastrzyk adrenaliny. To właśnie z okazji Wystawy Światowej powstała tu Wieża Eiffla (1989), ruszyła pierwsza linia metra (1900) oraz zorganizowano igrzyska olimpijskie (1900 i 1924). Paryż uważany był za artystyczną stolicę Świata. Skończyło się to, gdy w 1940 roku, biorąc chyba przykład z Rzymian, do Paryża na cztery lata „wprowadził się” nie kto inny, jak niedoszły malarz – Adolf Hitler. Po jego odejściu i zakończeniu wojny miasto straciło tytuł top of the top w kulturze i stało się obecnym Paryżem.
Tyle jeżeli chodzi o niezbyt szczegółową historię stolicy Francji. Teraz przejdźmy do tego, co można zobaczyć w Paryżu.
Jeśli interesują Cię atrakcje w Paryżu to zajrzyj do naszych pozostałych artykułów.
Odwiedzamy wiele takich miejsc i sądzimy, że znajdziesz coś co Cię zainteresuje.
Plac Trocadero, miejsce skąd można zobaczyć w Paryżu jego wieżę
Jeśli chcecie zobaczyć w Paryżu wieżę Eiffle’a z najpiękniejszej możliwej perspektywy, to Plac Trocadero powinien być obowiązkowym punktem Waszej wycieczki. Z racji na to, że jest on położony wyżej od samej wieży, a przed nim nie stoją żadne budynki roztacza się stąd przepiękny widok tak na samą wieżę, jak i jej najbliższe tereny. To właśnie stąd wykonywana jest większość zdjęć Eiffle’i w całej jej okazałości. Plac oblegany jest szczególnie wieczorem kiedy to wieża zaczyna błyskać milionami światełek, na ulicy pojawiają się handlarze pamiątek (uważajcie nie dajcie się naciągnąć), a okoliczne kafejki i restauracje zaczynają się wypełniać. Naprawdę warto tu przyjść po zachodzie słońca i poczuć klimat Paryża i Francji, siedząc w cieniu monumentalnej budowli.
Plac Trocadero – dostosowanie
Dodatkowym atutem tego położonego między Muzeum Architektury a Muzeum Marynarki Wojennej miejsca jest fakt, że jest ono dostosowane dzięki dwóm łagodnym podjazdom usytuowanym na prawo i lewo od schodów.
Niestety jest też jeden minus. Jeśli zauroczony widokiem wieży wózkowicz zechce podejść do niej bliżej na swojej drodze napotka sporą ilość schodów. Jedynym rozwiązaniem jest wycieczka którą pokazujemy na mapce poniżej lub trafienie na miłych i pomocnych ludzi – tak jak zrobiliśmy to my o czym przeczytać możecie w jednym z naszych postów o wycieczce do Paryża.
Wieża Eiffla, nie da się jej nie zobaczyć w Paryżu
Wieża Eiffla (z francuskiego Tour Eiffel) to najbardziej znana budowla Paryża, uważana za symbol miasta, a nawet całej Francji. Jest to obiekt rozpoznawalny na całym Świecie, a więc nic w tym dziwnego że jest obowiązkowym punktem wycieczki i musisz ją zobaczyć w Paryżu.
Wieża powstała w 1889 roku z okazji Wystawy Światowej. Jej faktycznymi pomysłodawcami byli pracownicy biura Gustava Eiffela, jednak ten odkupił od nich wszelkie prawa i nazwał budowlę swoim imieniem. Wieża zbudowana jest z ażurowej konstrukcji z kutego żelaza i wznosi się obecnie na wysokość 324 metrów także widoczna jest praktycznie z każdego zakątka miasta. Koszt jej wybudowania wyniósł 75 mln franków lecz już ¾ kwoty zwróciło się podczas pierwszych 5 miesięcy udostępnienia jej dla turystów. Budowla, po Wystawie Światowej, miała zostać rozebrana, lecz postanowiono ją zostawić jako monumentalny symbol Paryża. Ciekawostką jest, że wieża w wyniku skoków temperatury zmienia swoją wysokość o ok. 18 cm oraz wychyla się pod wpływem wiatru na 6-7 cm.
Wieża Eiffla stoi na granicy Pól Marsowych, praktycznie nad samym brzegiem Sekwany (Champ de Mars 5) i trudno jej nie zobaczyć w Paryżu podczas spaceru.
Dostać się do niej można z wielu stron zarówno pieszo jak i komunikacją publiczną, ja jednak polecam tą pierwszą metodę. Gdy już znajdziecie się pod wieżą jej monstrualne rozmiary na 100% zrobią na Was wrażenie. Jednak to, co najlepsze jeszcze przed Wami, otóż na wieżę da się wjechać windą (11-17 euro dorosły i 8,5-14,5 euro dziecko; cena zależna od poziomu, na który chcemy wjechać) lub wejść schodami (7 euro dorosły i 5 euro dziecko; tylko na drugi poziom). Wieża w sezonie otwarta jest dla zwiedzających od 9 rano do 00:45. Polecam każdemu bardzo gorąco wjazd na Wieżę Eiffle’a, bo tam na górze widoki zwalają z nóg. Niestety kolejki do wejścia są spore, a bilety nie należą do najtańszych. Mimo to, zdecydowanie warto.
Wieża Eiffla – dostosowanie
Jeśli poruszacie się na wózku mam dla Was dobrą wiadomość. Nie dość, że będziecie mogli swobodnie się poruszać w otoczeniu wieży, łącznie z Polami Marsowymi (wszędzie jest płasko) to jeszcze bez problemu wjedziecie na wieżę. Wjazd na wieżę dla osób niepełnosprawnych możliwy jest tylko na drugi poziom (115 metrów, dalej są schody), ale i tak widoki są niesamowite. Cena takiego wjazdu także jest atrakcyjna i wynosi 4 euro, opiekun płaci tyle samo. Mało tego, mam jeszcze jedną dobrą wiadomość. Nie przejmujcie się kilkugodzinnymi kolejkami, gdyż nie będziecie w nich stać. Zarówno osoba niepełnosprawna jak i jej opiekun wchodzą bocznym wejściem. Jak znaleźć to wejście? Poniższy obrazek Wam to ułatwi. 🙂
Gdy już dostaniecie się windą na drugi poziom nadal wszystko będzie dostosowane. Cały taras widokowy jest płaski, zero progów itp. Na tym piętrze znajdziecie także bufet, restaurację i sklep z pamiątkami oczywiście wszystko dostosowane. Także śmiało ruszajcie na podbój wieży Eiffla!
Łuk Triumfalny
Zlokalizowany po środku wielkiego ronda Łuk Triumfalny (z francuskiego Arc de Triomphe) dumnie góruje nad najpopularniejszą ulicą Paryża Polami Elizejskimi (z francuskiego Champs-Élysées) i zdecydowanie trzeba go zobaczyć w Paryżu. Znajduje się on na placu Charles’a de Gaulle’a w VIII dzielnicy Paryża.
Budowę tego monumentalnego pomnika rozpoczął w 1806 roku Napoleon, a zakończył w 1836 roku Ludwik Filip I. Pomnik powstał aby uczcić pamięć tych którzy walczyli za Francję w czasie wojen napoleońskich i rewolucji francuskiej. Łuk Triumfalny ma 51 metrów wysokości, 44,9 metra szerokości, a na jego szczycie znajduje się platforma widokowa na którą prowadzą 284 schody. Pod Łukiem znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza. Każdego wieczoru rozpalany jest tu płomień. Ciekawostką jest to, że na Łuku wyrytych jest siedem nazwisk polskich oficerów napoleońskich oraz pięć nazw polskich miast. W tym miejscu także każdego roku kończy się wielki kolarski wyścig – Tour de France.
W sezonie Łuk Triumfalny dostępny jest dla zwiedzających w godzinach 11.00-23.00, a koszt wejścia to 8 euro dorosły, dziecko wchodzi za darmo.
Łuk Triumfalny – dostosowanie
Tutaj zaczynają się schody i to nie w przenośni. Wprawdzie będąc w Paryżu otrzymaliśmy informację, że na Łuk jest winda i osoba na wózku bez problemu się tam dostanie, tak robiąc research do tego artykułu się pogubiłem. My pod sam Łuk się nie dostaliśmy ponieważ nie mogliśmy znaleźć przejścia przez rondo, tak więc teorii z windą nie sprawdziliśmy. Wszystko co teraz napiszę oparte jest na źródłach zewnętrznych. Oficjalna strona internetowa Łuku Triumfalnego mówi: „The top can ONLY be reached by climbing up by stairs…”, czyli jedyną drogą jest wspinaczka po schodach. Natomiast polskie źródła opisujące Łuk twierdzą już że: „Ze szczytu Luku Triumfalnego (można na niego wjechać windą) można oglądać panoramę miasta…”. I bądź tu człowieku mądry. Tego czego jestem pewien to tego, że aby dostać się pod Łuk Triumfalny trzeba użyć schodów w dół, a następnie w górę. Obeszliśmy z Gohą całe rondo i windy nie znaleźliśmy, chyba że coś przeoczyliśmy. Jeśli faktycznie nie ma windy aby dostać się pod Łuk to po co by była ona „w Łuku”? Oczywiście można przejść przez rondo „na dziko”, ale zdecydowanie tego nie polecamy! Zobaczcie sami dlaczego:
Brak jakichkolwiek pasów, a w związku z tym wolna amerykanka jazdy.
Pola Elizejskie w Paryżu
Będąc w okolicach Łuku Triumfalnego jesteście już praktycznie na Polach Elizejskich (z francuskiego Champs-Élysées). To ta szeroka ulica prowadząca wprost do Luwru:
Do roku 1616 były tu pola uprawne, które w wysadzaną drzewami aleję zamieniła Maria Medycejska. Wtedy to Pola Elizejskie stały się modnym deptakiem i obecnie reprezentacyjną aleją, którą zdecydowanie warto zobaczyć w Paryżu. Aleja ma 1910 metrów długości i łączy Łuk Triumfalny z ogrodami Luwru. Obecnie Pola Elizejskie wykorzystywane są podczas świąt państwowych, wystaw, koncertów, a także podczas finałowego etapu Tour de France. Dlaczego piszę o Polach Elizejskich? Bo naprawdę warto się nimi przejść będąc w Paryżu. Znajdują się tu liczne restauracje, kawiarnie (uważajcie na ceny), teatry, kina i bardzo, bardzo ekskluzywne sklepy. Jednak nie to nadaje temu miejscu tego niezwykłego uroku. Mimo, że ruch jest ogromny, to czuć tu klimat Paryża. Zdecydowanie warto poświęcić te kilka euro i przysiąść w jednej z kawiarenek aby z filiżanką kawy poobserwować jak ulica tętni życiem.
Pola Elizejskie – dostosowanie
Ulica jest prosta, równa, wszystkie krawężniki są wypłaszczone więc osoby na wózku nie będą miały żadnych problemów z jej pokonaniem. Należy jednak wspomnieć, że ulica opada w kierunku Luwru więc jeśli chcielibyśmy nią wracać to będzie pod górkę. Jeśli chodzi o restauracje, kawiarnie czy sklepy to znacząca ich część jest dostosowana więc śmiało możecie wyruszać aby wypić kawkę na najsłynniejszej ulicy Paryża.
Gdzie zobaczyć w Paryżu Plac Zgody?
Idąc Polami Elizejskimi w stronę Luwru na swojej drodze napotkacie dość spory plac z centralnie ustawioną egipską iglicą. To właśnie jest Plac Zgody.
Plac został wybudowany w 1775 roku i na jego środku ustawiono ogromny pomnik Ludwika XV. Obecnie tego pomnika już nie ma, ponieważ podczas Rewolucji Francuskiej zastąpiono go gilotyną za pomocą której stracono ponad 1300 osób w tym Ludwika XVI i Marię Antoninę. Po tych krwawych wydarzeniach i zakończeniu rewolucji, nadano temu miejscu nazwę Placu Zgody, jako dobrą wróżbę nie powtórzenia się więcej tak krwawych zajść. Także wtedy usunięto gilotynę i zastąpiono ją podarowanym przez wicekróla Egiptu, pochodzącym z Luksoru, egipskim obeliskiem liczącym ponad 3300 lat. Znajdują się tam także dwie rzeźbione z brązu fontanny i osiem kobiecych posągów symbolizujących główne francuskie miasta (przy posągu Brestu ścięto Ludwika). Warto odwiedzić ten Plac głównie ze względu na egipski posąg. Fajnie tak zetknąć się z czymś tak starym, prawda? Dodatkowo fajnie stąd widać wieżę Eiffla.
Plac Zgody – dostosowanie
Plac jak to plac, jest płaski więc z poruszaniem się po nim nie będziecie mieli żadnego problemu. Aby dostać się na Plac trzeba pokonać rondo, ale z tym także nie ma problemu – wszystkie przejścia są wypłaszczone.
Musisz zobaczyć w Paryżu Luwr i koniec!
Spacerując dalej prosto od Placu Zgody przechodzimy przez piękne ogrody Tuileries, które są preludium Luwru. Następnie dochodzimy do małego Łuku Triumfalnego i naszym oczom ukazuje się monumentalny Luwr.
Luwr (z francuskiego Louvre) to dawny pałac królewski, a dziś najbardziej znane i najczęściej odwiedzane muzeum sztuki na Świecie. Historia tego miejsca sięga XII wieku, kiedy to Filip II August wzniósł w tym miejscu zamek warowny. Następnie w XIV wieku Karol V Mądry uczynił z niego rezydencję królewską a w XVI wieku Franciszek I zamienił Luwr w ogromny renesansowy pałac. Luwr w swojej historii miewał wzloty i upadki. Raz był pałacem królów, raz muzeum. Był niszczony i odbudowywany. Jedno się jednak nigdy nie zmieniło, zawsze był on pełen dzieł sztuki z całego Świata, która od wieków aż po dziś dzień zdobi jego wnętrza. Obecnie na 60 600 m2 znajdują się zbiory liczące ponad 300 000 dzieł sztuki od czasów najdawniejszych po połowę wieku XIX. Znajdują się tu działy Starożytnego Egiptu, Starożytnego Bliskiego Wschodu, Starożytnej Grecji, Starożytnego Rzymu, Sztuki Islamu, Rzeźby, Malarstwa, Rzemiosła Artystycznego, Rysunku i Grafiki. Do najsławniejszych dzieł będących w posiadaniu Luwru zalicza się stellę z kodeksem Hammurabiego, Nike z Samotraki czy Mona Lisę pędzla Leonarda da Vinci i to właśnie przy niej są największe tłumy. Naprawdę jest co tu oglądać i na 100% warto tu przyjść. Smaczku muzeum nadaje historia przedstawiona w książce Kod Leonarda da Vinci, więc przy odwróconej piramidzie (na prawo od kas biletowych) także jest sporo chętnych do zdjęcia.
Do muzeum wchodzi się przez postawioną współcześnie szklaną piramidę. Muzeum otwarte jest Poniedziałki, Czwartki, Soboty i Niedziele od 9:00 do 18:00, a w Środy i Piątki od 9:00 do 21:45, we Wtorki muzeum jest zamknięte. Koszt wejścia do muzeum dla dorosłych to 15 euro, dzieci gratis. Aby nie zabłądzić w tym wielkim muzeum po zakupie biletów otrzymacie mapkę w języku polskim.
Luwr – dostosowanie
Poza tym, że w Luwrze można podziwiać piękne i bezcenne dzieła sztuki to jest to miejsce perfekcyjnie dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych. Według mnie jest to najlepiej dostosowane miejsce tego typu, w jakim byłem. Wiele obiektów mogłoby się od Luwru uczyć, choćby Zamek w Malborku. Po pierwsze, wejście do muzeum dla osoby niepełnosprawnej i opiekuna jest darmowe. Po drugie, mimo że budynek jest stary, to dostosowano go w 100%, nawet pod najmniejsze schodki są windy czy platformy, z których można korzystać samodzielnie. Pomyślano także o osobach niewidomych i umieszczając tabliczki napisane braillem. Po trzecie obsługa muzeum jest zawsze chętna do pomocy i udzielenia ewentualnych wskazówek. Przykładem jest Mona Liza. Praktycznie non stop są przy niej tłumy, więc osoba na wózku nie miałaby szans jej zobaczenia. Aby temu zaradzić ustawiono barierkę, przed którą wstęp mają tylko osoby niepełnosprawne (obsługa sama pyta czy chce się tam wejść). Tak więc śmiało ruszajcie do Luwru, Mona Lisa czeka na Was.
Barki Turystyczne, z których zobaczysz Paryż z innej perspektywy
Hmm… może samych barek nie warto oglądać, są takie bardzo podobne do tych w Budapeszcie czy Bratysławie, ale już to, co można zobaczyć płynąc taką barką na pewno jest godne uwagi. Barki wycieczkowe w Paryżu wypływają z okolic wieży Eiffla i płyną w kierunku Katedry Notre Dame. Po drodze można podziwiać wiele starych zabudowań Paryża z perspektywy rzeki. Przepływa się także pod kilkoma mostami, a także tym najstarszym Aleksandra III. Następnie barka przepływa obok Luwru, Muzeum Narodowego i zakręca wokół wyspy Île de la Cité na której dumnie stoi Katedra Notre Dame. To właśnie ona jest głównym punktem wycieczki po podobno z perspektywy rzeki wygląda najpiękniej. Mogę potwierdzić, robi niesamowite wrażenie. Po opłynięciu wyspy barka wraca do miejsca skąd wypływała. Jeżeli chodzi o cenę takiego rejsu to uzależniona jest ona od opcji, jaką wybierzecie, na barce można np. zjeść kolację. Jednak podstawowa opcja, którą opisałem powyżej nie jest przesadnie droga i kosztuje 14 euro za osobę dorosłą i 6 euro za dziecko (więcej szczegółów). W tej cenie poza samym rejsem otrzymujecie słuchawkowy komentarz w języku polskim i szansę aby zobaczyć w Paryżu coś wyjątkowego.
Barki turystyczne – dostosowanie
Aby dostać się do barki, najpierw trzeba zejść nad brzeg Sekwany, co wcale nie jest takie proste. W większości miejsc są schody jednak my z Gohą znaleźliśmy także zjazd.
Wprawdzie jest to zjazd dla samochodów, no ale da się nim dostać nad brzeg rzeki (uwaga jest dość stromo i może przydać się tężyzna fizyczna). Nim oddacie się przyjemności pływania, musicie kupić bilety, tutaj nie liczcie na jakiekolwiek zniżki. Przy kasie zapewniają, że barka jest świetnie dostosowana jednak w rzeczywistości tak nie jest. Aby dostać się na pokład trzeba pokonać stromy trap z dwóch stron zakończony dość wysokimi stopniami. Przyznam, że sami z Gohą na 100% byśmy sobie nie poradzili. Na szczęście obsługa barki chętnie służy pomocą. Także może nie jest idealnie, ale zdecydowanie rejs rekompensuje te trudności.
Co zobaczyć w Paryżu na wózku inwalidzkim
Aby dodatkowo ułatwić wszystkim podróżującym na wózku inwalidzkim zwiedzanie, przygotowaliśmy mapkę wędrówki po wszystkich opisanych powyżej miejscach. Przedstawiona trasa została przez nas sprawdzona na miejscu, w Paryżu więc możecie być spokojni, żadnych przeszkód nie do przejścia/przejechania na niej nie ma. Udanego zwiedzania!
Miejsca warte zobaczenia, w których nie byliśmy razem
Katedra Notre Dame to najbardziej znana katedra na Świecie, między innymi dzięki powieści Dzwonnik z Notre Dame autorstwa Victora Hugo. Zdecydowanie warto ją zobaczyć w Paryżu. Budowa Katedry, której polska nazwa brzmi Nasza Pani, trwała ponad 180 lat i ukończona została w 1345 roku. Znajdująca się na wyspie Île de la Cité Katedra kusi turystów nie tylko wyjątkową architekturą, ale również ogromnymi organami umieszczonymi wewnątrz budowli i wyposażonymi aż w 7374 piszczałki. Ciekawostką jest, że w skarbcu katedralnym znajduje się relikwiarz drzewa Krzyża Świętego, który był obecny przy koronacji królów Polski od czasów Władysława Jagiełły poczynając. Stanowił on część skarbca koronnego, który w 1669 roku wywiózł bezprawnie po abdykacji król Jan II Kazimierz.
Plac Inwalidów to wybudowany przez Ludwika XIV wielki kompleks budynków znajdujących się na lewym brzegu Sekwany. Od początku istnienia kompleks służył i pensjonat dla inwalidów wojennych. W swoich salach mógł pomieścić około cztery tysiące chorych i rannych. W znajdującym się na terenie kompleksu Kościele spoczywają prochy Napoleona Bonaparte, a w podziemiach pozostałych budynków wiele innych grobowców osób zasłużonych dla Francji. Ciekawostką jest to, że poza walorami turystycznymi kompleks nadal pełni funkcję krajowej instytucji dla niepełnosprawnych weteranów wojennych. Podczas naszej wycieczki byliśmy w okolicach Placu Inwalidów, ale nie weszliśmy do środka czego teraz żałujemy. 🙂
Montmartre to historyczna dzielnica Paryża położona na wzgórzu w XVIII dzielnicy miasta. Znajduje się tu wiele zabytkowych zabudowań ciągnących się wzdłuż krętych i ostro wznoszących się, brukowanych uliczek. To właśnie w tej dzielnicy w 1534 roku Ignacy Loyola wraz z małą grupką złożył śluby założenia zakonu Jezuitów. Kiedyś dzielnica była centrum rozrywki miasta, a obecnie w pełni opanowana jest przez przemysł turystyczny. Na szczycie wzgórza Montmartre znajduje się Bazylika Sacré-Cœur (Bazylika Najświętszego Serca), której nie tylko piękna architektura zasługuje na uwagę ale także historia powstania. Otóż kiedy w 1870 roku wybuchła wojna francusko-pruska, dwaj francuscy przemysłowcy przysięgli sobie, że jeżeli po wojnie ujrzą Paryż takim samym, jak przed wojną, to wybudują bazylikę ku czci Serca Jezusowego. Gdy rok później po zakończeniu działań zbrojnych okazało się, że Paryż został nietknięty, przemysłowcy postanowili wypełnić swoją obietnicę i tak w 1914 roku powstała Bazylika Sacré-Cœur. Do dzielnicy Montmartre dostaniecie się metrem, linią 2 i 12.
Moulin Rouge (Czerwony Młyn) i Plac Pigalle. Moulin Rouge jest to otwarty w 1889 roku tradycyjny kabaret położony w dzielnicy czerwonych latarni, w pobliżu Montmartre. Kabaret znany jest na całym Świecie z ustawionej na dachu wielkiej, czerwonej imitacji młyna. Od samego początku w Moulin Rouge wystawiane są przedstawienia taneczne prezentowane przez mężczyzn i kobiety ubrane w wymyślne stroje lub topless. Moulin Rouge zyskało ogromną sprawę dzięki wykonywanego tu kankana. Plac Pigalle natomiast słynny stał się w Polsce za sprawą kasztanów, które Zuzanna lubi tylko jesienią.
Wersal to miejscowość pod Paryżem, która słynie ze znajdującego się tu zespołu pałacowego, rezydencji królów francuskich. Ten wielki kompleks pałacowo-ogrodowy jest najwspanialszym symbolem francuskiej monarchii absolutnej. Z wielkim rozmachem został on rozbudowany przez Ludwika XIV. Pałac był miejscem wielu międzynarodowych konferencji, między innymi został tu w 1919 roku podpisany Traktat Wersalski. W Wersalu poza pięknym pałacem zachwycają także ogromne ogrody pełne przepięknie utrzymanej roślinności i fontann. Obecnie ogrody jak i pałac odwiedzany jest przez około 10 milionów zwiedzających rocznie i stanowi jedną z największych atrakcji turystycznych Francji. W pałacu znajduje się 700 pomieszczeń, z których 120 udostępnia się publiczności.
Mam nadzieję, że nasz przewodnik „Co zobaczyć w Paryżu” zachęci Was do odwiedzenia Paryża i jego okolic. Ja i Goha gorąco polecam Wam taką wycieczkę, bo Paryż jest naprawdę fajny. 🙂 My mamy nadzieję, że odwiedzimy sam Paryż jak i Francję powtórnie, aby móc sprawdzić dla Was inne warte uwagi miejsca.
Na koniec dla tych co jeszcze nie czytali relacji z naszej wycieczki do Paryża, polecam linki poniżej:
- Paryż – wieża Eiffla (część pierwsza)
- Paryż – Mona Liza (część druga)
- Paryż – Sekwana i NY (część trzecia)
Zapraszamy na nasze grupy
Dołącz do nas na YouTube!
Znajdziesz tam filmy z podróży po Polsce i świecie.
Dzięki za konkretną listę 🙂
Doskonały artykuł! Bardzo pomocne i interesujące pomysły. Dzięki, że dzielisz się swoimi doświadczeniami.
Na wiosnę wybieramy się do Paryża, myślę, że na pewno wykorzystam Twoja listę:) Pozdrawiam.